«Կրթահամալիրի սովորողները» խորագրով նախագծի շրջանակներում այս անգամ զրուցել ենք  ՀՀ ոստիկանության կրթահամալիրի ակադեմիայի իրավագիտության ֆակուլտետի առկա անվճար ուսուցման 1-ին կուրսի սովորող, ոստիկանության կրտսեր սերժանտ Էլեն Վարդանյանի հետ։

Գնացինք․․․․

-Խոսենք մանկությունից: Ինչպիսի՞ աղջնակ էիր, ի՞նչ երազանքներ ու հեքիաթներ կային մանկության տարիներին:

 - Հիշում եմ` չարաճճի էի ու շատ հետաքրքրասեր, ասում են` շատ բան չի փոխվել մինչ օրս։ Մանկությանս երազանքներն անթիվ էին, բայց մեծանալով հասկացա, որ դրանք չպետք է լինեն ուղղակի երազանքներ, այլ` նպատակ, որը պահանջում է ձգտում ու մեծ կամք։ Մանկությանս տարիները ոսկե տառերով են գրված հիշողությանս նոթատետրում. ամենաքաղցր ու լուսավոր տարիներս...

-Դպրոց․ նոր, ավելի հասուն կյանք: Ինչպիսի՞ն էին դպրոցական տարիները: Ի՞նչ կհիշես։ Կպատմե՞ս այդ տարիներից:

-Դպրոցական տարիներս անցել են բավականին ուսուցողական՝ ոչ միայն դասերի հանդեպ, այլ նաև կյանքի։ Սովորել եմ Արցախի Հանրապետության` Լեոնիդ Ազգալդյանի պատվով անվանակոչված` ամենահարազատ դպրոցում, պատերազմի պատճառով ուսմանս 2 տարին անցկացրել եմ Սյունիքի մարզի Գորայքի միջնակարգ դպրոցում։ Եղել եմ անմիջական, շփվող ու հետաքրքրասեր։

-Փոքրիկ իշխան. Անտուան դե Սենտ-Էկզյուպերի... Ինչպիսի՞ն է քո ստեղծած այլ մոլորակը.

  -Այն մոլորակը, որը ես եմ ստեղծում, դեռ չի հասել իր ավարտին,այլ կառուցման շեմին է։ Այն շատ տարբեր է, բայց և շատ իրական։ Իրականության մեջ բացակայող, բայց ցանկալի երևույթներն իմ մոլորակում են

-Խոսեցինք Էկզյուպերիից․ առաջին ընթերցածդ գիրքը ո՞րն է եղել, ի՞նչ տպավորություն է թողել, և, առհասարակ, ի՞ նչ է գիրքը քեզ համար:

 -Առաջին ընթերցածս գիրքը դժվարանում եմ հիշել, սակայն կարող եմ ընթերցածս գրքերից առանձնացնել Վարդգես Պետրոսյանի «Ապրած և չապրած տարիներ»-ը, որը մեծ սիրով կընթերցեմ երկրորդ անգամ և ավել...

Ինչպես կասեր հենց ինքը` Վարդգես Պետրոսյանը, գիրք կարդալը ծով մտնելու նման է․ պիտի գլուխդ պտտվի ծովի անսահմանությունից, պիտի հանկարծ քո մեջ շոշափես հավերժության ներկայությունը, պիտի հանձնվես տարերքին...

-Հայտնի է՝ առաջին կին ոստիկանը եղել է ամերիկուհի Էլիս Ուելսը 1910 թվականին: Նա բազում քննադատությունների է արժանացել ընտրած մասնագիտության պատճառով, բայց անխոնջ կատարել է իր ծառայությունը: Դու ինչպե ՞ս ընտրեցիր այս մասնագիտությունը:

-Մասնագիտության ընտրությունը բոլորիս կյանքում բարդ ու շատ պատասխանատու փուլ է, որի համար պարտավոր ես ամբողջ կյանքում ճաշակել մասնագիտությանդ տված պտուղները...Իրավաբանությունն այն մասնագիտություններից է, որին պետք է մոտենալ ամենայն լրջությամբ և պատասխանատվությամբ։ Ընտրությունս կատարել եմ գիտակցաբար և մտածված, հավատալով և վստահելով անձիս...

-Ոստիկանական համակարգն ուժային կառույց է, բայց կինը նուրբ էակ է, այս հակասություններն ինչպե՞ս ես կարգավորում:

-Չկա այնպիսի դժվարություն, որ կինը չկարողանա հաղթահարել։ Յուրաքանչյուր կին ընտրում է իրեն համարժեք մասնագիտություն և ձգտում դրան` դժվարությունները հաղթահարելով:

-    Ինչպիսի՞ն պիտի լինի իրական ոստիկանի կերպարը:

-Ոստիկանի կերպարն սկսվում է հայրենասիրությունից։ Նա պետք է բանիմաց, կարգապահ, ազնիվ և իր գործին նվիրված լինի։ Բնութագրական շատ հատկանիշներ կարող եմ թվարկել...

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաս նրանց, ովքեր ցանկանում են ոստիկան դառնալ։

- Խորհուրդ եմ տալիս, որ երկար մտածելուց, ծանրութեթև անելուց հետո որոշում կայացնեն։ Ամեն ինչ այնքան էլ հեշտ չէ, ինչպես մենք` բոլորս ենք պատկերացնում։ Պատասխանատվություն, անսահման նվիրվածություն և մտքի ճկունություն է պետք... Սիրել մասնագիտությունը՝ դեռ չի նշանակում լինել լավ մասնագետ։ Նպատակին հասնելու համար պետք է ունենալ ինքնավստահություն, ձգտում և համառություն։

Բլից հարցեր

Պատասխանում ենք կարճ և արագ

-Երեք բառ, որով կբնորոշես ինքդ քեզ:

-Հայրենասեր, նվիրված, անկեղծ։

-Սիրածդ աֆորիզմը:

- «Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները»

-Սիրելի զբաղմունքդ:

-Թարգմանություն անել։

-Խորհուրդ, որը կտայիր…

 -Միշտ պետք է ժպտալ․ ինչ-որ մեկին՝ անկեղծորեն, մյուսին էլ՝ ի հեճուկս։

-Դու կին ոստիկան ես և…

-Ես կին ոստիկան եմ և ձգտում եմ պիտանի լինել իմ ազգին ու հանրությանը...

Հարցազրույցը վարեց  ոստիկանության

 կապիտան Մարիետա Խերանյանը